„Godzilla kontra Hedora” to japoński film kaiju z 1971 roku, wyreżyserowany przez Yoshimitsu Banno. Jest to jedenasty film z serii o Godzilli produkowany przez studia Toho. To jeden z bardziej nietypowych i psychodelicznych filmów z serii o Godzilli.

Film wprowadza nowego potwora o nazwie Hedora, stwora powstałego z zanieczyszczeń przemysłowych i chemicznych. Hedora przybywa z kosmosu jako mikroskopijny organizm, ale dzięki wchłanianiu toksycznych substancji z ziemskich ścieków i dymów, szybko rośnie do gigantycznych rozmiarów. Atakuje ludzi, zatruwa powietrze, wodę i ziemię, a jego obecność symbolizuje katastrofalne skutki zanieczyszczenia środowiska.

Godzilla staje się nieoczekiwanym obrońcą ludzkości, walcząc z Hedorą w serii brutalnych starć. Hedora stanowi unikalne zagrożenie dla Godzilli ze względu na swoją zdolność do zmiany formy i emitowania toksycznych substancji.

Film ma silny ekologiczny przekaz, wyjątkowy w porównaniu do innych części serii. Zwraca uwagę na zagrożenie, jakie niesie zanieczyszczenie środowiska, i przedstawia je jako nową formę zagrożenia dla ludzkości – równie niebezpieczną jak broń atomowa, przeciwko której Godzilla walczył w starszych filmach.

Film wykorzystuje też elementy psychodeliczne i eksperymentalne, zawiera również surrealistyczne, animowane sekwencje oraz nietypową muzykę i montaż, co sprawia, że wyróżnia się stylistycznie na tle innych produkcji z tej serii, odzwierciedlając kulturowe tendencje lat 70.

Film spotkał się z mieszana reakcją krytyków po premierze. Jedni chwalili przesłanie ekologiczne i kreatywne wizualne rozwiązania, podczas gdy inni krytykowali nietypowy styl produkcji. Niemniej jednak zyskał sobie grono fanów i uznawany jest za unikalny w serii filmów o Godzilli.

Film powstał w czasie, gdy Japonia zaczęła zmagać się z poważnymi problemami środowiskowymi – smogiem, zanieczyszczonymi rzekami i chorobami przemysłowymi. Hedorah jest personifikacją tych zagrożeń. Film miał zwiększyć świadomość ekologiczną wśród młodego pokolenia.

W amerykańskim wydaniu Hedorah został nazwany The Smog Monster. Z wyglądu przypomina szlamowatego, lepkiego potwora z toksycznych odpadów. Potrafi zmieniać formy – pływa, lata i chodzi.

Jedna z najsłynniejszych (i najbardziej memicznych) scen w filmie to moment, gdy Godzilla unosi się w powietrze za pomocą swojego oddechu atomowego, lecąc tyłem jak rakieta. Scena ta była szeroko krytykowana i wywołała zdumienie fanów.

Banno chciał nakręcić kontynuację, ale studio Toho uznało jego wizję za zbyt dziwną i kontrowersyjną. Producent Tomoyuki Tanaka był tak niezadowolony, że Banno dostał zakaz reżyserowania kolejnych filmów z Godzillą.