„Gojira tai Supēsugojira” (jap. ゴジラvsスペースゴジラ), znany na Zachodzie jako Godzilla vs SpaceGodzilla, to japoński film science fiction z 1994 roku, reprezentujący gatunek kaijū i będący dwudziestą pierwszą odsłoną kultowej serii o Godzilli. Reżyserii podjął się Kenshō Yamashita, a za scenariusz odpowiadał Hiroshi Kashiwabara. Film należy do tzw. ery Heisei – linii fabularnej, która rozpoczęła się w 1984 roku od filmu „Powrót Godzilli” i charakteryzowała się bardziej poważnym, spójnym tonem niż wcześniejsze części.

Fabuła osadzona jest w roku 1995 i skupia się na rosnącym zagrożeniu ze strony Godzilli oraz pojawieniu się nowego przeciwnika – kosmicznej wersji potwora, zwanego Kosmogodzilla. Główna linia narracyjna opiera się na dwóch projektach stworzonych przez organizację UNGCC: Projekt T, mający umożliwić kontrolowanie Godzilli przy pomocy telepatii, oraz Projekt M, który zakłada budowę nowego robota bojowego MOGUERA – następcy Mechagodzilli. W centrum wydarzeń ponownie znajduje się Miki Saegusa, telepatka znana z poprzednich filmów, której sprzeciw wobec kontroli nad Godzillą wprowadza moralny dylemat dotyczący granic ingerencji człowieka w siły natury.

Tymczasem na Ziemię zbliża się nieznane zagrożenie z głębi kosmosu. Nowy potwór, zbudowany z kryształów i noszący cechy Godzilli, atakuje stację NASA, a później kieruje się w stronę naszej planety. Nazywany Kosmogodzillą, staje się kluczowym zagrożeniem – celem jego ataku nie jest tylko Ziemia, ale przede wszystkim sam Godzilla. W międzyczasie okazuje się, że istota powstała z komórek Godzilli, które przedostały się w przestrzeń kosmiczną w wyniku wydarzeń z udziałem Biollante i Mothry, a następnie uległy mutacji po kontakcie z czarną dziurą i kryształami.

Kosmogodzilla atakuje młodego Godzillę – potwora, który dorastał w poprzednich częściach serii. Dorosły potwór rzuca się na pomoc, ale zostaje pokonany, a jego potomek uwięziony w krystalicznej klatce. Tymczasem G-Force, wspierana przez Miki, próbuje przeciwdziałać zagrożeniu. Równolegle rozwija się wątek osobisty majora Yūkiego, który żywi nienawiść do Godzilli po śmierci przyjaciela i planuje zemstę. W dalszym biegu wydarzeń okazuje się, że Projekt T został sabotowany przez skorumpowanego naukowca, który zamierzał wykorzystać telepatkę Miki do własnych celów. Po jej porwaniu, G-Force rusza na ratunek, udaremniając niecne plany mafii.

Kulminacja filmu następuje w Fukuoce, gdzie Kosmogodzilla tworzy swoją kryształową twierdzę, wykorzystując Fukuoka Tower jako źródło energii. Dochodzi do wielkiej bitwy – MOGUERA, pilotowany przez Yūkiego i jego towarzyszy, staje do walki, a wkrótce dołącza również Godzilla. Bitwa jest zacięta – Kosmogodzilla ujawnia nowe, potężne zdolności, jednak dzięki wspólnym wysiłkom ludzi i potwora, jego kryształowe źródła mocy zostają zniszczone. MOGUERA zostaje rozbita, a Yūki poświęca się, by pomóc Godzilli. Kōji, wspierany telepatycznie przez Miki, ratuje go z wraku, a Godzilla ostatecznie unicestwia swego kosmicznego przeciwnika.

Film kończy się powrotem Godzilli na Wyspę Narodzin, gdzie jego potomek, teraz wolny, zaczyna wykazywać zdolności do korzystania z promienia atomowego. W scenie zamykającej Miki pokazuje to Kōjiemu, pozostawiając widza z refleksją nad ewolucją potworów i nieuchronnym przejściem władzy do nowego pokolenia.

„Gojira tai Supēsugojira” to film pełen dramatycznych zwrotów akcji, eksplozji, emocjonalnych konfliktów i klasycznego starcia gigantów. Choć krytykowany za zbyt rozbudowaną fabułę i miejscami chaotyczne wątki poboczne, pozostaje ważnym punktem na mapie serii o Godzilli, wprowadzając oryginalnego i wizualnie spektakularnego przeciwnika, jakim jest Kosmogodzilla. To film, który – mimo swoich niedoskonałości – łączy klasyczne elementy kina potworów z refleksją nad ludzką pychą, technologią i emocjami, jakie potrafią wzbudzić nawet najbardziej niepojęte istoty.